Ontwikkeling van een tool voor de vrije puntindicator (FPI).

Free Point Indicator (FPI) Tool is een tool die het vrije punt in een vastzittende pijpstreng identificeert. De FPI-tool meet de rek in de buis veroorzaakt door uitgeoefende kracht. Een kabelingenieur bevestigt het gereedschap aan de pijp in het boorgat, vraagt ​​de boorinstallatie om trekkracht of koppel uit te oefenen, en het gereedschap geeft aan waar de pijp begint uit te rekken. Dit is het vrije punt; daarboven kan de buis vrij bewegen, terwijl onder dit punt de buis vastzit.

Traditionele vrije punthulpmiddelen

Deze worden vaak traditionele gereedschappen genoemd en zijn uitgerust met een rekstrookje dat nauwkeurig de kleine veranderingen meet in de rek, compressie en koppel die vanaf het oppervlak door de boorinstallatie worden uitgeoefend. Het rekstrookje wordt, zodra het is ingesteld, verankerd aan de binnendiameter van de buis, ongehinderd door kabelinvloeden, en kan rek en rotatiedoorbuiging meten. De gegevens die naar het oppervlaktepaneel worden verzonden, zijn echter alleen representatief voor de status van de buizen op de diepte van het rekstrookje. Bijgevolg moeten verschillende stationstops worden uitgevoerd om nauwkeurig de diepte te identificeren waarop de buis vastzit. Elke stationstop vereist dat de boorinstallatie rek en torsie toepast om de status van de pijp op de ingestelde diepte van de vrije puntindicator te bepalen.

De nieuwe generatie gratis punthulpmiddelen

Aan de andere kant profiteren de nieuwe generatie Free Point-gereedschappen van de magnetoresistieve eigenschap van staal. De gereedschappen zijn uitgerust met sensoren die hun weerstand veranderen in relatie tot externe magnetische velden en de resultaten registreren. Bekend als de Halliburton Free Point Tool (HFPT), identificeert en registreert het het punt waar de pijp vastzit, en presenteert de gegevens in een gedigitaliseerd logformaat. De HFPT vereist slechts één toepassing van trekkracht of koppel in rechte verticale putboringen om spanning in de buis te veroorzaken, waardoor de magnetische eigenschappen van het buismateriaal boven het vastzittende punt worden gewijzigd. Deze gegevens worden vervolgens geregistreerd en digitaal vastgelegd, zodat het vastgelopen punt later kan worden beoordeeld en geanalyseerd.

De procedure met behulp van het nieuwe hulpmiddel

De procedure waarbij de nieuwe tool wordt gebruikt, vereist twee logpassages. De eerste logpassage registreert de magnetisatie rond de pijp, waarbij de pijp zich in een neutrale gewichtstoestand bevindt (de basislijn). De tweede logpassage registreert de magnetisatie waarbij spanning of koppel op de buis wordt uitgeoefend. Wanneer er koppel of spanning wordt uitgeoefend op een buis die kan worden uitgerekt of getordeerd, veranderen de magnetostrictieve eigenschappen ervan. Als een deel van de buis niet kan worden uitgerekt of gedraaid, blijven de magnetisatie-effecten onveranderd. Het is door dit principe dat het vrije punt – de overgang tussen de pijp die wel en niet kan worden uitgerekt of getordeerd – gemakkelijk kan worden geïdentificeerd door de vergelijking van de twee logpassages.

Eerdere methoden voor het bepalen van vrije punten vereisten een reeks stationaire metingen met de pijp in een neutrale gewichtstoestand en vervolgens met toepassing van rek of koppel, en vereisten een zeer bekwame pijpherstelexpert op locatie. De nieuwe methode omvat eenvoudigweg een overlay van twee logpassages vóór en nadat de buis is uitgerekt of getorst.

Bij sterk afwijkende of horizontale putten kunnen echter extra trek- of draaimomenten nodig zijn om de pijp voldoende te belasten om de vastzittende pijpdiepte te identificeren. Houd er rekening mee dat het bij al deze methoden van cruciaal belang is om de veranderingen in de uitgeoefende kracht en de daaruit voortvloeiende veranderingen in de buis (rek, torsie, etc.) nauwlettend in de gaten te houden. Bovendien hebben al deze methoden hun beperkingen en kunnen de resultaten worden beïnvloed door verschillende factoren, zoals temperatuur, pijpvermoeidheid, moddergewicht, enz. Daarom is het van cruciaal belang om de resultaten met voorzichtigheid te interpreteren en ervaren professionals te raadplegen.

Deze methode voor het gebruik van de FPI-tool kan hand in hand worden gebruikt met de rekberekeningsmethode om de geschatte locatie van het vastgelopen punt te verfijnen. Het vermindert de tijd en het loginterval dat nodig is om de exacte locatie nauwkeurig te bepalen met de FPI-tool.

Zodra het vastzittende punt is bepaald, kunnen verschillende strategieën worden toegepast om de pijp vrij te maken, waaronder het gebruik van boorvloeistof om de druk te verminderen, zuurpompen, schokoperaties of zelfs het doorsnijden van pijpen in extreme gevallen. De gekozen methode zal afhangen van de exacte omstandigheden van de vastzittende leiding.

Vigor's Memory Cement Bond Tool is speciaal ontworpen om de integriteit van de cementverbinding tussen de verbuizing en de formatie te beoordelen. Dit wordt bereikt door de amplitude van de cementbinding (CBL) te meten met behulp van ontvangers in de buurt die op intervallen van zowel 2 ft als 3 ft zijn geplaatst. Bovendien maakt het gebruik van een verre ontvanger op een afstand van 1,5 meter om de VDL-metingen (variable density log) te verkrijgen.

Om een ​​uitgebreide evaluatie te garanderen, verdeelt de tool de analyse in 8 hoeksegmenten, waarbij elk segment een gedeelte van 45° bestrijkt. Dit maakt een grondige 360°-beoordeling van de integriteit van de cementverbinding mogelijk, wat waardevolle inzichten in de kwaliteit ervan oplevert.

Voor degenen die op zoek zijn naar oplossingen op maat, bieden we ook een optioneel gecompenseerd sonisch Cement Bond Tool. Dit gereedschap kan worden aangepast aan specifieke eisen en beschikt over een compact structuurontwerp, wat resulteert in een kortere totale lengte van de gereedschapsreeks. Dergelijke kenmerken maken het bijzonder geschikt voor toepassingen voor geheugenregistratie.

Voor meer informatie kunt u schrijven naar onze mailbox info@vigorpetroleum.com&mrtketing@vigordrilling.com